SMS-y, a nawet esemesy, na dobre zagościły w naszej rzeczywistości. Ich wysyłanie nie sprawia nam raczej problemów, natomiast ich pisownia, odmiana i wymowa – już tak. Dziś postaramy się omówić wszystkie pułapki czyhające na nas w SMS-ach :)
Akcent, intonacja, onomatopeja, aliteracja i harmonia głoskowa w poezji
Przed tygodniem w artykule Brzemię brzmienia, czyli warstwa brzmieniowa tekstu – jak i po co ją wykorzystywać? zastanawialiśmy się, w jaki sposób brzmienie słów wpływa na czytelnika i jaką funkcję może pełnić w dziele literackim. Dziś przyjrzymy się zabiegom, które mogą pomóc w wykorzystaniu akustycznych właściwości słowa.
Strona znormalizowana i arkusz wydawniczy – ile liczą znaków?
{jcomments off}W branży wydawniczej funkcjonują pojęcia strony znormalizowanej (inne używane terminy to „strona maszynopisu”, „maszynopis znormalizowany”) oraz arkusza wydawniczego. Co to za terminy? Po co ich się używa?
Przecinek przed imiesłowem na „-ąc”, „-wszy” i „-łszy” – jaka interpunkcja?
Powszechne jest ciągle nieoddzielanie przecinkiem od reszty zdania imiesłowowych równoważników zdania, a prościej mówiąc – nieoddzielanie imiesłowów na –ąc, -wszy oraz -łszy, czyli np. śpiewając, pisząc, będąc itp. Jaka więc jest poprawna interpunkcja?
„Przed »i« nie stawia się przecinka”, czyli mity polskiej interpunkcji
Zasady interpunkcji polskiej owiane są, niestety, wieloma mitami. Jednym z nich jest choćby ten, że przed i nie stawia się przecinka. Czy zatem przecinek przed i może się pojawić? Odpowiedź jest prosta: oczywiście!
Mowa zależna, niezależna i pozornie zależna
Wprowadzanie wypowiedzi bohaterów w tok monologu narratora nie jest nauką łatwą ani małą. Ta z pozoru czysto techniczna kwestia wiąże się z zagadnieniem wewnętrznej epistemologii tekstu, to znaczy: jak się ma wiedza narratora do „rzeczywistości” świata przedstawionego, jak się do niej ma wiedza bohaterów, wreszcie – co narrator wie o świadomości opisywanych przez siebie postaci.
Aliteracja w poezji i prozie – czy to błąd?
Jest coś takiego jak aliteracja i wiem, co to takiego, ale kilka razy już się spotkałam ze zdaniem, że jest ona błędem. Czy naprawdę trzeba jej za wszelką cenę unikać, czy olać i zająć się sprawami naprawdę błędnymi? Dla mnie w aliteracji nie ma nic złego, może się jednak mylę.
Teatr „armeński” czy „ormiański”? Kim jest Armeńczyk, a kim Ormianin?
Byłam dziś z siostrą na spektaklu Szekspira Wieczór Trzech Króli w wykonaniu teatru z Armenii. Jaki byłby przymiotnik: ormiański czy armeński? Jest jakaś różnica w znaczeniu czy też oba te wyrazy mogą być używane zamiennie?
Brzemię brzmienia, czyli warstwa brzmieniowa tekstu – jak i po co ją wykorzystywać?
Stoicy, zastanawiając się nad naturą poezji, oddzielili znaczenie słowa od jego brzmienia. Znaczenie miało wypełniać utwory treścią, natomiast brzmienie nadawać im formę. Dziś wiemy, że zależności między brzmieniową i znaczeniową warstwą tekstu są znacznie bardziej skomplikowane i rozdzielanie ich ma sens tylko dla celów badawczych. Jedno pozostaje jednak faktem: akustyczne właściwości poszczególnych głosek, wyrazów i […]
Heksametr i pentametr polski a stopy rytmiczne poezji antycznej
Wspominałem już, że pojęcie stopy rytmicznej jest w polskiej wersyfikacji ciałem obcym. Powstało na gruncie poezji antycznej, która posługiwała się iloczasem. Ponieważ w szlachetnym narzeczu Władysława Syrokomli nie rozróżnia się sylab długich i krótkich, „stopami” ponazywano u nas zupełnie inne zjawiska prozodyjne. Mają się one do oryginalnych, iloczasowych stóp jeszcze mniej niż polska gramatyka, którą […]
