Przymiotnik wysoki to kolejne określenie, które pierwotnie określało relacje przestrzenne, a z upływem czasu nabrało znaczeń przenośnych. W jakich kontekstach bywa nadużywane?
Komentatorzy sportowi zwykli mawiać o wysokiej formie zawodników. A można ładniej i precyzyjniej powiedzieć: dobra, doskonała, znakomita forma.
Zamiast użyć przymiotnika znaczny, niektórzy wolą mówić: wysokie zagrożenie pożarowe czy jazda z wysoką prędkością.
Warto zastępować wysoki określeniem intensywny, np. w połączeniu wysoki rozwój. Lepiej również, żeby plony były obfite, a nie wysokie.
W szczególności zaleca się unikanie takich połączeń, jak: wysokie osiągnięcia, wysokie rezultaty, wysoka dyscyplina. Takie użycia przymiotnika wysoki mają już niewiele wspólnego z pierwotnym rozumieniem tego słowa. Im dalej zaś od znaczenia dosłownego, tym bardziej staje się ono niejasne, dlatego jeśli to tylko możliwe, warto szukać precyzyjniejszych określeń, niż sięgać każdorazowo po wytarte znaczeniowo słowo wysoki.
Poprzedni artykuł z serii: „Szeroki”, czyli „Moda językowa”, cz. VIII
Następny artykuł z serii: „Pełny”, czyli „Moda językowa”, cz. X
Dodaj komentarz