Dziś wyjątkowo na naszym blogu nie piszemy o przecinkach, fonemach ani przeczytanych książkach. Jako eKorekta24 zaangażowaliśmy się w pomoc wybranej rodzinie w ramach Szlachetnej Paczki. Wszystkich z Was – naszych czytelników, klientów i fanów na Facebooku – chcielibyśmy prosić o wsparcie. A pomóc można na kilka sposobów.
Obce nazwy geograficzne – odmieniać czy nie odmieniać?
Krk, Saruu, Safaszahr… Tym (i wielu, wielu innym) nazwom własnym, o które czytelnicy i klienci często pytają nas w mailach i na Facebooku, trudno odmówić pewnego brzmieniowego uroku. Jeszcze trudniej niestety zdecydować, czy obcą nazwę powinno się odmieniać – a jeśli tak, to w jaki sposób. Jakiś czas temu opracowaliśmy krótką instrukcję odmiany nazw polskich […]
Kłopotliwe orzeczenie imienne – „20 akcji zostało sprzedanych” czy „20 akcji zostało sprzedane”?
Sporo pytań, które kierujecie do nas w mailach i na Facebooku, dotyczy orzeczenia imiennego. Czyli takiego: Łącznik (być/stać się/okazać się etc.) + Orzecznik (przymiotnik, rzeczownik, zaimek…). Rozprawmy się zatem z dwiema najpowszechniejszymi wątpliwościami dotyczącymi tej – bardzo przecież popularnej – konstrukcji.
Interpunkcja w wyliczeniach: przecinki, średniki, a może nic?
Chciałabym prosić o wyjaśnienie kwestii interpunkcji w wyliczeniach – szczególnie w tekstach marketingowych, ulotkach, broszurach. Jakie zasady tam obowiązują?
Podmiot towarzyszący („ktoś wraz z kimś”) – orzeczenie w liczbie pojedynczej czy mnogiej?
Mam taki tekścik: „Nad zbrukanym brukiem kraczą wrona z krukiem: – Któż to tak pobrudził bruk? – skrzeczy gniewnie kruk. – Na pewno nie wrona – odburknęła ona”. Pojawia się wątpliwość, czy poprawne jest napisanie „kraczą wrona z krukiem”, czy też powinno być „kracze wrona z krukiem”? A może obie formy są poprawne?
Wymuszone słowa to nie są dobre słowa – wywiad z pisarzem Krzysztofem Bieleckim
O książkach lepszych od używek, wymówkach początkujących autorów i manipulowaniu umysłem czytelnika rozmawiamy z pisarzem Krzysztofem Bieleckim, którego dwie publikacje mieliśmy przyjemność redagować. Jego motto brzmi „Sekrety, tajemnice, intrygi”. Twórca niestandardowych działań w przestrzeni miejskiej – od ukrywania w mieście kapsuły czasu, przez tworzenie galerii w zakamarkach, po skomplikowane gry miejskie, które wywołały lawinę podobnych […]
„Państwo” czy „Państwa” – błąd fleksyjny czy „tylko” literówka?
„Przekazujemy w Państwa ręce załączoną publikację w nadziei, że jej lektura wpłynie na Państwo inspirująco”. Moje pytanie brzmi: czy w powyższym zdaniu poprawna forma to „wpłynie na Państwo”, czy też powinno być „wpłynie na Państwa”?
7–9 lipca 2014 r.: konkurs eKorekty na Facebooku
W ostatnim czasie polubiła nasz fanpage dwutysięczna osoba. Chcieliśmy to uczcić, więc zorganizowaliśmy konkurs dla tych, którzy lubią czytać i mają ochotę wzbogacić swoją biblioteczkę. Startujemy 7.07 o 17.07.
Formatowanie dialogów w powieści – myślnik na początku czy na końcu wersu?
Poruszam ten temat, bo obserwuję zamęt w edycji dialogów. Otóż wiele wydawnictw (wg moich obserwacji: połowa) ślepo stosuje zalecenia przedstawione w tekście Myślnik na początku – czy końcu wiersza?. Gdy czyta się go ze zrozumieniem, można stwierdzić, że uwagi autora o zalecanej pozycji myślnika na końcu linii nie dotyczą kreski dialogowej. Łamacze tekstu i DTP-owcy […]
Szkolnej polszczyzny cząstki eleMENtarne (cz. II)
Siedem grzeszków głównych siedmioma grzeszkami głównymi, ale język ministerialnego podręcznika dla pierwszaków ma też kilka istotnych plusów, na które warto zwrócić uwagę.
