Mówimy sensu stricto czy sensu stricte? Co też dokładnie znaczy to wyrażenie?
Z czterech spotykanych form poprawne są dwie. Otóż formy poprawne to:
- sensu stricto, np. Nie był etnologiem sensu stricto, ale dobrze znał tę dziedzinę wiedzy;
- stricte, np. Nie była to działalność stricte polityczna.
Formy błędne to:
- sensu stricte, która jest kontaminacją wyrażenia sensu stricto ze słowem stricte.
- stricto zamiast poprawnego stricte.
Stricte oznacza tyle, co «ściśle, dokładnie», przy czym słowo to opatrywane jest w słownikach kwalifikatorem erud.
Sensu stricto to „po naszemu” «w ścisłym tego słowa znaczeniu» i również jest to wyrażenie erudycyjne.
Erudycyjność jakiegoś słowa czy zwrotu znaczy tyle, że w codziennej rozmowie ich używanie może zabrzmieć co najmniej dziwnie, ale już w rozprawie naukowej będzie najzupełniej na miejscu.
Dodaj komentarz