Chciałam zapytać o poprawny zapis numeru telefonu komórkowego (w artykule, broszurze itp.). Czy poprawny jest zapis: -(0) 691 545 344 (czy w tym przypadku przed numerem telefonu stosujemy dywiz, półpauzę czy myślnik, a w środku zapisu już nie?) lub: 0-691 543 344 (czy w tym przypadku dywiz stosujemy bez odstępów, natomiast w środku zapisu nie stosujemy łącznika)?
O ile mi wiadomo, nie ma reguł dotyczących tego, jak poprawnie zapisywać numer telefonu. Należałoby się zatem kierować raczej względami praktycznymi. Omówmy więc kolejno różne możliwości.
Jeśli chodzi o Pani pierwsze pytanie, nie wydaje mi się, by jakikolwiek znak interpunkcyjny (dywiz, półpauza, myślnik) przed numerem telefonu był w ogóle potrzebny.
Również można by rozważyć usunięcie początkowego zera, które jest pomijane podczas wybierania numeru z telefonów komórkowych. Oczywiście konieczne jest ono w przypadku połączeń stacjonarnych, niemniej już sam brak numeru kierunkowego wskazuje na to, że nie jest to numer stacjonarny, ale komórkowy, co przekłada się na to, że trzeba go poprzedzić zerem.
Zdaje się natomiast, że częściej zamiast zera podaje się kod kraju (w naszym wypadku – 48), ale poza szczególnymi sytuacjami (gdy rzeczywiście możemy spodziewać się rozmów międzynarodowych), podawanie kodu kraju wydaje się zbędne.
W języku zawsze istotna jest konsekwencja. W tym wypadku objawia się ona tym, że należałoby konsekwentnie stosować między kolejnymi cyframi numeru albo łączniki (dywizy), albo spacje. Oczywiście dałoby się też numer zapisać ciągiem, ale to nie przełoży się na jego czytelność.
Najrozsądniejsze wydają się zatem następujące dwa zapisy:
691-543-344,
691 543 344.
Jest jeszcze jedno rozwiązanie: czasem, w celu łatwiejszego zapamiętania czy podyktowania komuś numeru, uzasadnione byłyby przerwy w innych miejscach niż co trzy cyfry.
Również w przypadku podanego przez Panią numeru warto rozważyć taką możliwość, tzn. zapis: 691 54 33 44 lub 691-54-33-44. Tego typu dzielenie cyfr w numerach telefonów jest często spotykaną praktyką i nie należy jej ganić. Język ma służyć przede wszystkim komunikacji. Jeśli coś tę komunikację poprawia, to o ile nie sprzeciwia się to innym zasadom poprawnościowym, należy to zaaprobować.
Pytała Pani jednak o pisownię numeru telefonu w artykule lub broszurze, mniemam więc, że w tekście pojawiłoby się kilka numerów. W takim wypadku konsekwencja powinna pełnić nadrzędną funkcję i wszystkie numery należałoby zapisać jednakowo, nawet jeśli w wybranych przypadkach praktyczniejsze byłoby inne dzielenie numeru.
Dodaj komentarz